کد مطلب:195492
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:247
شیوه برخورد با گناهکاران
1- گفتن خوبی ها و پرهیز از سخن ناروا
«یابن جندب لاتقل فی المذنبین من اهل دعوتكم الا خیرا»; ای پسرجندب! به گناهكاران از همكیشان خود جز خوبی و نیكویی چیزی مگو.
در برخورد با گناهكاران باید با سخنان نیكو و گفتن خوبی های آنان، امید مرده در آن ها را زنده كرد و از خشونت، گفتار ناروا و بازگو نمودن لغزش های آن ها پرهیز كرد; زیرا چنین برخوردهایی مجرمان را از پیمودن راه درست ناامید و نسبت به دین و آموزه های آن گریزان می سازد.
2- در خواست توفیق برای گناهكاران
«واستكینوا الی الله فی توفیقهم »; توفیق آن ها را خاضعانه از خداوند بخواهید.
3- در خواست توبه برای گناهكاران
توبه از حالات سازنده انسان است كه انجام دهنده آن محبوب خداوند است:
«ان الله یحب التوابین »; خداوند كسانی كه بسیار توبه می كنند را دوست دارد. [1] .
توبه روشی است كه امام صادق (ع) برای پاكسازی گناهكار توصیه كرده است. شیعیان واقعی باید از خدا بخواهند كه گناهكاران از كردار ناشایست خود پشیمان شوند و به سوی خدا بازگردند، زیرا خداوند بسیار توبه پذیر و بخشنده است; «اناالله هوالتواب الرحیم » [2] .
[1] بقره، آيه 222.
[2] توبه، آيه 118.